Ο εκτοπισμός και η εξόντωση των Ελλήνων Εβραίων ως τμήμα της εθνικοσοσιαλιστικής "Τελικής Λύσης" ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1943 και ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 1944. Μερικές ρωμανιώτικες εβραϊκές κοινότητες, όπως για παράδειγμα στα Ιόνια Νησιά, στην Αθήνα και στην κεντρική Ελλάδα, ήταν απ’ τις αρχαιότερες στην Ευρώπη και ιδρύθηκαν πριν την εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Οι σεφαραδίτες Εβραίοι εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά τον διωγμό τους απ’ την Ισπανία το 1492.

Συνολικά, 58.886 Εβραίοι της Ελλάδας, από έναν προπολεμικό πληθυσμό 71.611 βρήκαν τον θάνατο στα γερμανικά στρατόπεδα εξόντωσης. Αυτός ο αριθμός αντιστοιχεί σε ποσοστό 90%, ένα από τα μεγαλύτερα στην κατεχόμενη Ευρώπη.

Μερικοί επιζώντες του Άουσβιτς και άλλων στρατοπέδων συγκέντρωσης περιγράφουν την εμπειρία τους από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου και τη ζωή μετά την επιστροφή τους στην Ελλάδα.